Kötülüğün Sıradanlığı: Adolf Eichmann Kudüs’te-Devam

Kitabın arkasında geçen “…normal  bir insanın düşünme ve muhakeme yeteneğini kaybetmesiyle nasıl sıradanlaştığını vurguluyor.” ifadesini okuduğumda aklımdan geçen şey, kitabın normal bir insanın düşünme ve muhakeme yeteneğini kaybettiği için kötülük yapabilir hale geldiğini anlattığıydı. Ama karşılaştığım şey çok daha farklı oluyor. Ben bir kişiye odaklı olarak ilerlemesini beklerken, o çok daha fazla çevreye odaklanmış durumda. Asıl kahraman ve kapakta da fotoğrafı olan Eichmann hakkında ise çok az şey bulabildim, yada bulduklarim manalı gelmedi. Eichmann için neden normal bir insan dendiğini hala anlayabilmiş değilim çünkü normal insanın tanımını kitapta henüz göremedim. Ayrıca kitapta normalin ne olduğu bana biraz muğlak geldi. Bunun gibi havada kalan kavramların olması kitabı okurken sürekli soru işaretleri ortaya çıkarıyor ve bir şeyin ortaya konulmasından ziyade bir hipotezin kabul ettirilme çabası varmış hissiyatı yaratıyor.